Voor een liefhebber van sneeuwklokjes was het vrijdag een mooie dag om naar Wolfheze te gaan. De Boschhoeve hield daar, alweer voor de 15e keer, het Sneeuwklokjesfeest.
Het was koud, maar het zonnetje scheen en het was druk. Je hoorde mensen in het Duits spreken en in het Engels, men was van ver gekomen en de donderdag ervoor was het Sneeuwklokjesfeest op de televisie geweest bij het programma BinnensteBuiten van de KRO en NCRV. Een aantal mensen vertelde dat ze daarop besloten naar Wolfheze te komen.
Galanthofilia
De wetenschappelijke naam van een sneeuwklokje is Galanthus. Echte liefhebbers van het voorjaarsbloemetje noemen zichzelf galanthofielen en alles waar een sneeuwklokje opstaat heet galanthofilia. 
Dat kan van alles zijn: servies, servetten, theedoeken, vaasjes of kleding.
Er hingen sneeuwklokjes aan schalen en aan boomtakken. Ze stonden op schriften en kaarten, zelfs op kerstballen! Ze waren er van stof en papier, metaal en keramiek.
De Renkumse goudsmid, Meryam van den Born had speciaal voor dit feest zelfs sieraden gemaakt van sneeuwklokjes. Een ketting en armband van aaneengeschakelde bloempjes en het drie-bladerige klokje als oorbellen of speld.
“Ik tel ze niet meer”
Dineke Logtenberg van Kwekerij De Boschhoeve rent drie dagen heen en weer over het terrein en dan hebben we het nog niet gehad over de voorbereiding die er aan vooraf gaat. Het is een heel werk maar Dineke is dol op sneeuwklokjes. Haar liefde voor het witte klokje is zo’n twintig jaar geleden begonnen. Ze had er ooit 400 staan, maar daarna is ze maar opgehouden met tellen, dat is niet 
meer te doen. De sneeuwklokjes staan inmiddels wijd verspreid over het terrein.
Ze is zeker niet de enige galanthofiel die hier is maar wel de enige in de familie. Ze weet er ook alles van. Ze ontdekte dat sneeuwklokjes van elkaar verschilden en er dus veel soorten waren. In Engeand ontdekte ze nog meer aparte soorten/ Sommigen zijn zo speciaal en zeldzaam, dat ze voor veel geld over de toonbank gaan. Er waren diverse andere kwekers met allemaal hun eigen speciale sneeuwklokjes.
Buiten in de tuinen staan overal sneeuwklokjes, voor een leek is de ene haast niet van de andere te onderscheiden. De paarse krokusjes die ook al bloeien vormen overal een mooi contrast tussen het groen en wit.
Dat ze maar geen griep krijgen
Op verschillende plekken hangen grote kleurige en gebreide dassen. De duiventil heeft zelfs een muts op. Dat moet vast iets te betekenen hebben maar het blijkt een ‘dingetje’ van de vrijwilligers te zijn. Doen we ieder jaar, grapt een vrijwilliger, dan verzinnen we iets en dan maken we een leuke verassing voor Dineke.
Bij de ingang heeft Dineke twee kistjes met nu bloeiende bloemen gezet. De ene zit vol met koude kleuren, blauw en wit en die daarnaast zitten alle warmkleurige voorjaarsbloemen in. Zo kunnen de mensen zien dat je in deze tijd van het jaar heel goed een bloeiende tuin kunt hebben legt ze uit.
Dineke zelf begint het liefst zo vroeg mogelijk in het jaar met tuinieren, vandaar misschien haar liefde voor het sneeuwklokje. Het bloemetje is een van de eerste tekenen dat het voorjaar begint. Als je dan dol op tuinieren bent, is het sneeuwklokje voor Dineke vast het teken dat ze weer volop met haar hobby aan de slag kan
Morgen is de laatste dag van het Sneeuwklokjesfeest 2016:
Aanvang: 10:00 – 17:00
