Een Leegstandverordening voor winkelpanden brengt een aantal middelen samen waarmee de aanpak van leegstand systematischer, meer gestructureerd en minder vrijblijvend wordt.
Het is een instrument waarmee een gemeente laat zien dat zij serieus en systematisch van plan is leegstand aan te pakken. Het kan de druk op eigenaren verhogen door de verplichte melding van de leegstand, de registratie daarvan, het gesprek met de gemeente en de bijbehorende sancties bij het niet nakomen van afspraken.
Meldingsplicht
Gemeenten hoeven niet, maar mogen conform wetgeving een Leegstandverordening op maat gesneden vaststellen. Onder meer een meldingsplicht voor eigenaren van leegstaande winkelpanden maakt van de verordening deel uit.
Bij voortdurende leegstand kan een gemeente gebruikers voordragen die de eigenaar in principe moet accepteren. Blijft die in gebreke, dan kan de gemeente een dwangsom opleggen. Meldt een eigenaar leegstand niet tijdig, dan kan de gemeente een boete opleggen van maximaal 7500 euro.
Gemeenten hebben dus de mogelijkheid om langdurig leegstaande panden makkelijker te gebruiken dan nu; tijdelijke huur ervan wordt eenvoudiger.
Praktijk
De praktijk elders wijst uit, dat een Leegstandverordening uitstekend werkt bij vastgoedbeheerders, die hun object louter als belegging zien en er niet mee zitten wanneer een winkelpand leeg blijft staan. Schep kansen voor bedrijfjes met weinig vermogen (en die zijn er ook in Renkum) door extreem hoge huurprijzen niet te baseren op historische gegevens, maar te verlagen naar reële bedragen.
Verminderde omzet gecombineerd met hoge huren leidt tot vertrek van winkels en daardoor tot verpaupering. Omdat een winkelgebied ook een publieke functie heeft mag de samenleving van eigenaren van winkelpanden best wat terug verwachten.
De PRD is voornemens over dit onderwerp een motie in de raad te laten behandelen en zal andere fracties ook vooraf benaderen en in de gelegenheid stellen om dat in gezamenlijkheid te doen.
Bron: Partij Renkumse Dorpen
