Het is stil rond de vijver midden in de stadswijk. Rondom zitten al vanaf het middaguur mensen te vissen. De plaatselijke dierenwinkel heeft in verband met de start van de zomervakantie een wedstrijd uitgeschreven. Het is een vader en zoon wedstrijd.
Door juffrouw Raadgever
Het koppel dat de meeste vissen scoort wordt de winnaar. Wat een leuk idee toch. Ja zeker een top idee. Een vader/zoon moment moet soms voor vaders en zoons geregeld worden. Dat mankeert er bij sommige vaders en zonen vaak heel erg aan. Ieder is bezig met werk of school.
Het valt op dat het hier bij deze vijver het meest gaat om een vader en een relatief kleine zoon. Waar zijn de grote zonen die eens met pa een hengeltje uitwerpen? Het is leuk om te zien hoe de grote en de kleine mannen samen de attributen uitgestald hebben en nu zo te zien relaxt turen naar de doppers voor hen in het water.
Amateurvissers of professionele sportvissers
Iets verder op zit een koppel samen onder een grote paraplu, deze keer niet tegen de regen maar beschermd voor de zon. Het is duidelijk te zien dat deze vader en zoon combinaties echt voor hun plezier hier zitten. Naast elkaar turend naar hun dobber wisselen ze met een paar woorden zachtjes de mogelijkheden uit van het verschil in aas.
Brood of een worm. Van thuis hebben ze beide meegenomen. Aan de haak van vader hebben ze brood gedaan en die van de zoon heeft een worm gekregen. Nu overleggen ze en besluiten met het aas verder te gaan welke het eerste beet heeft. Dan wordt het weer stil.
Ineens gaat een van de dobbers trillen en blub weg is hij. Beide schieten overeind .Ze hebben beet. Heel behoedzaam halen ze samen de lijn binnen. De jongen, een jaar of negen is hij, pakt gauw een schepnet en samen tillen ze de gevangen vis op de kant. Hier is de triomf groot en het enthousiasme spat eraf.
Met een oude lap wordt de ingehaalde vis respectvol van de haak gehaald en wordt de vis aan alle kanten bekeken. Wat een mooie grote is dit. De meneer van de organisatie komt erbij en vertelt dat het een brasem is. Ze kunnen heel groot worden. Dit is toch wel een kleintje dan.
De vis wordt in het leefnet wat klaar hangt, gezet om straks geteld te worden. Nu al gelukkig met de vangst starten vader en zoon een tweede poging.
Beet!
O, kijk daar iets verder op, er kom ineens beweging in de hengelaars. Beet. De eerste vissen worden voorzichtig naar de kant getrokken en met een doek vastgepakt. Vakkundig wordt het haakje uit de bek van het heel kleine visje gehaald. Op de andere haakjes van de zelfde lijn hangen nog meer kleine visjes.
Klein zijn ze, maar het zijn vissen en ze tellen. Vast gemaakt met een pin, tegen de kant in het water, hangt een rond leefnet. Behoedzaam worden de spartelende visjes erin gezet. Op een notitieboekje schrijft de visser het soort vis wat hij gevangen heeft en zet er een streepjes achter. Heel professioneel.
Zo te zien verwacht hij samen met zijn vismaatje een jongetje van een jaar op zes, nog meer te vangen. Er wordt nieuwe aas aan de haken gemaakt en de lijn wordt weer uitgelegd. Ondertussen heeft de andere uitgelegde hengel ook beet en begint het inhalen van deze visjes.
Dit is een sportvisser, dat is duidelijk. Voor hem gaat er geen week voorbij zonder te vissen. Nu bij de vader/zoon wedstrijd heeft hij een zoon of neefje meegenomen en omdat er geen verdere spelregels bekend zijn en de hoofdprijs voor een leuk bedrag aan materialen is, houd hij zich keurig aan de regels en maken ze zo grote kans op winnen.
Daarbij hebben ze een compleet gesponsord arsenaal aan materiaal bij zich. Wat ze helaas niet bij zich hebben is hun geweten van eerlijke concurrentie.
Te grote mazen in het net van de spelregels bij de organisatie
De mannen van de organisatie gaan rond met een doos waterijsjes. Er wordt goed voor de deelnemers gezorgd deze wedstrijd. En dan is het zover. Het sein dat alle hengels moeten worden binnen gehaald. De vissen worden geteld.
De winnaar heeft een net vol visjes. De andere vaders en zonen hebben allemaal een gemiddeld aantal in hun netten. Ons koppel heeft er vier, gemiddeld groot en zijn super blij met hun vangst.
Hoe is het mogelijk dat iemand meer dan honderd visjes heeft gevangen in een tijdsbestek van krap vier uur? Het is bijzonder te noemen en zeker niet sportief dat wanneer het verschil zo duidelijk is toch de sportvisser de winnaar te laten zijn.
Misschien een aandachtspunt voor de organisatie voor een volgende keer. Allemaal het zelfde start materiaal zou ik zo zeggen. Want op deze manier is er geen gelijkheid en gaat de lol van de wedstrijd er voor de echte vader en zoon wel af.
Het zal me niet verwonderen dat de amateur vaders en zonen volgende keer niet weer mee doen nog afgezien van het feit dat er goed voor ze gezorgd is en dat ze een prima vader en zoon middag hebben gehad. Ik hoor een vader tegen zijn zoon antwoorden,
”Klopt joh dat heb je goed gezien. Het is niet helemaal eerlijk maar dat is hun probleem toch? Wij hebben thuis toch al afgesproken dat we niet gingen om te winnen .Want als ze niet zouden bijten hadden we toch ook niets. Dus kop op wij hebben een fijne middag gehad.”
Dan zeg ik: ”Top vader. Jij hebt het door. Leer jij je kind maar dat ook te zien.”
Met vriendelijke groet, juffrouw Raadgever
