Dag tweeduizend achttien. Hallo tweeduizend negentien

Foto: Ede.Nieuws

Nog een stukje dag en dan is het jaar alweer om. Wat gaat zo’n jaar toch snel. Oudjaarsavond wordt het weer een hele knalpartij. Letterlijk en figuurlijk dan. Zonder betuttelend te zijn: alsjeblieft vergeet de veiligheidsbril niet, ook als je alleen maar even buiten gaat kijken.

Door juffrouw Raadgever

De meeste slachtoffers vallen namelijk onder de toekijkers. Gelukkig wijzen ook kinderen elkaar erop dat vuurwerk erg gevaarlijk kan zijn. Mooi en hard. En het wordt steeds meer. Een traditie zeker naast het carbid schieten.

Slepen

Er zijn ook dorpen de er nog een traditie op nahouden wat ze ‘slepen’ noemen. Heb je losse spullen bij je huis staan dan is het maar beter dat je het even op oudjaarsnacht in de schuur zet of binnen haalt. Zoals je tuinbank of bloembak. Doe je het niet dan heb je grote kans dat op nieuwjaarsmorgen je bank of bloembak midden op het dorpsplein keurig opgestapeld staat met alle andere ‘versleepte’  artikelen.

Of hangt je fiets ergens in een boom. Heel erg pech heb je als de dorpsvijver bevroren is en de jongelui het leuk vinden om juist jou eens te verrassen. Mogelijk staat jouw bank dan daar midden op het ijs. Het komt zelden voor dat de boel ook gesloopt wordt; het heet ‘slepen’ tocht!

Een stille afspraak. Wel lol maar niet slopen. Eerlijk is eerlijk, vroeger was dat meer dan nu. Hoofdzakelijk gebeurde dit in de dorpen op het platteland met veel plezier van de jongelui.

En dan kan het maar zo gebeuren dat je fietssleutel op geen enkele fiets in de fietsenstalling past

Het is al vroeg donker op die oudejaarsavond. Er ligt een laagje sneeuw en het is koud. IJzig koud. Eindelijk is het rustig geworden. De hele dag heeft het geknal van carbid de lucht gevuld. Dit is stilte voor de storm zo weet elke dorpeling. De straten zijn nu leeg. De kerkramen zijn verlicht. Om zeven uur is in de kerken de laatste dienst van het jaar begonnen. Ongeveer een kwartier geleden hebben de kosters hun voorlopig laatste ronde om de kerk gelopen om te controleren of alles oké is.

Aan de vele fietsen en auto’s is te zien dat het binnen goed bezet is. Alsof het afgesproken is komen er uit verschillende richtingen groepjes jongelui. De jongens en meisjes die waarschijnlijk de hele dag al bezig geweest zijn op het weiland buiten het dorp. Het was er gezellig. De tent met warme chocolade, hete koffie en bier werd goed bezocht.

Ze verzamelen zich op het plein. Het is verdacht stil. Wedden dat ze iets van plan zijn? Dit belooft wat. Die middag hebben een paar jongens een plan bedacht en toen er genoeg jongelui waren die mee wilden doen, het verder uitgewerkt. Na wat overleg verdeelt de groep zich .Het gaat richting de fietsenhokken van twee kerken.

Ssssttt…

Een paar jongens lopen regelrecht naar ingang van de kerken om daar de wacht te houden maar niets wijst erop dat ze gestoord gaan worden. Het duurt niet lang of het is een drukte van belang in de straat. Maar alles gaat heel zachtjes. Hier en daar gegiechel wat door de jongen die de leiding heeft snel de kop in wordt gedrukt.

Hij sist venijnig in de richting van het geluid. Een halfuur later verzamelen de jongelui zich weer op het plein. Als iedereen zich gemeld heeft gaat de groep weer snel uiteen. Een geboren leider hoor die dit zo stil en snel voor elkaar kreeg.

Als de kerkgangers uiteindelijk de kerk verlaten is er geen fietssleutel meer die past op ook maar een van de fietsen. Eerst paniek alom. Tot iemand het spoor in de sneeuw ontdekt. Oei foutje! Een prachtig spoor door de sneeuw die goed te volgen is en verraad dat alle fietsen verhuisd zijn.

Eerst heerst er boosheid maar algauw kan iedereen er de lol wel van inzien als de kerkgangers elkaar tegenkomen om hun fiets bij de andere kerk op te halen ontstaan spontane gesprekjes. En de jongelui staan zich op een afstandje te verkneuteren hoe hun stunt tot een oplossing komt. Zonder schade en met veel plezier.

Missie geslaagd

Als ik even over mijn gevederde schouders kijk en een blik werp op wat er allemaal zo gebeurd is dit afgelopen jaar kom ik tot ontdekking dat ook de meeste stunts rondom mijn persoontje heel wat geweest zijn. Er kan weer een boek gevuld worden. Een boekje vol wetenswaardigheden en leuke anekdotes en stunts. Dat belooft weer heel veel lees plezier.

Maar eerst wens ik iedereen een gezellige en veilige oudejaarsavond, waar je spullen blijven waar ze horen en een heel voorspoedig tweeduizendnegentien.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen