Eigenlijk is het best jammer dat we tegenwoordig overal de verwarming aan hebben. Het is lang geleden dat er op de ramen in de winter de prachtigste ijsbloemen verschenen. ’s Morgens na een vries koude nacht waren ze te bewonderen. Je kon niet meer naar buiten kijken.
Door juffrouw Raadgever
Heel voorzichtig blies je dan wat warme adem op één plekje in het ijsbloemen gordijn. Langzaam smolt dan het ijs en door het gat zag je de lange ijspegels aan de sponning van het raam hangen. Het bewijs dat het had gevroren dat het kraakte. In bed lag de nu koude kruik. Een stalen met een schroefdop met ring. Daarom heen een gebreide kruikenzak van wit katoen.
De vorige avond had moeder alle acht kruiken met heet water gevuld. Twee grote ketels werden in de vooravond verwarmd. Als de ketel begon te ‘zingen’ was het water warm genoeg. We hadden nog geen geiser. Ruim voor het naar bed gaan mocht je een kruik naar je bed brengen en tussen de lakens leggen. Niet eerder dan dat moeder met een grote stalen pen, gestoken door de ring, de dop stevig had vast gedraaid. Ze moest ervan verzekerd zijn dat de kruik niet zou gaan lekken.
Als je ging slapen duwde je met je voeten de kruik naar onderen en zelf ging je op de warme plek liggen. Heerlijk.
Code oranje
Buiten ligt twee tot vier centimeter sneeuw. Er zit vorst in de lucht. Geen strenge vorst. In de landen om ons heen ligt een griezelige grote laag sneeuw. Als dat gaat smelten krijgen wij, volgens het doemscenario, op zijn minst natte voeten. Wel is de lage waterstand dan in een keer opgelost. Zover is het nog lang niet.
Via de televisie horen we dat er files komen. Lange files. Natuurlijk, dat was toch te verwachten. Als de NS roept:” We rijden met een aangepast rijschema morgen. Nee. Alles is goed voorbereid. U hoeft zich geen zorgen te maken”. De heren en dames van het spoor hebben goed overleg met mensen die op het punt ‘weersverwachtingen en de ongemakken die daarop volgen, veel inzicht hebben.
Tuurlijk. Zij doen hun best. Meer ruimte op het spoor maar niet meer ruimte in de trein ondanks dat er extra lange treinen het spoor op gaan. Zou het bij ze opgekomen zijn dat er wel eens meer treinreizigers kunnen zijn? Heel veel meer? Mensen die de gladde wegen en de files willen ontwijken.
Of het tegenover gestelde: niemand wil in een overvolle trein en langere wachttijden. Dus pakt als reactie op de voorspelling juist de auto. De volgende nacht wordt er weer vorst verwacht en sneeuw. En daar gaan we weer! Wat wordt het nu: code rood, code oranje of code geel? Dus moet je de weg op: voorzichtigheid geboden.
Als iedereen zijn verantwoording neemt kunnen we best doorrijden en hoeven we niet kruipend de straten door. Er zijn preventief al kilo’s zout gestrooid. Mijn motto is: blijf uit de buurt van het woon- werkverkeer. Ga pas dan de weg op als je per se moet.
Hoop
Een deel van Nederland loopt met een flinke dosis adrenaline rond. Stel je voor. Gaat het dit jaar nog lukken? Een echte Elfstedentocht op natuur ijs?! Het bestuur van de Koninklijke Vereniging Friesche Elf Steden, opgericht in 1909 is vast achter de schermen alweer aan het vergaderen. Ondanks dat de deelnemers de tocht op eigen risico schaatsen voelt zij zich verantwoordelijk.
Het ziet er naar uit dat de rijders dit jaar allemaal een helm moeten gaan dragen. Hoe dat eruit gaat zien is gissen. Veiligheid voor alles. Ook de veiligheid op en rond de tocht zal worden aangepast. Als ze de sfeer maar niet uit de rit halen. Alhoewel. De spanning,het natuurijs in de grachten en sloten en het sneeuwlandschap kunnen niet veranderd worden. De koek en zopie ook niet. Gelukkig maar.
Mogen we dit jaar dan nu eindelijk na 1997 weer eens hopen op een mooie maar ook uiterst zware tocht? Afwachten. Het kan nog tot begin April. En als het dan zover is: allemaal op de bank voor de TV je weet maar nooit wanneer het weer komt. Spannend!
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
