De afgelopen week zijn we weer overspoeld met allemaal reclame voor Valentijnsdag. De dag van de liefde die je door allerlei media wordt opgedrongen.
Door juffrouw Raagever
Bekend in met name België, Nederland en de Verenigde-staten. In Duitsland is veertien februari, de geboortedag van Judas de verrader, een onheilsdag. Kenmerkend zijn vooral een rode bloem, het liefst een roos. En dan vergeet vooral niet een rood hart in je groet te gebruiken.
Maar hoe zit het nu precies. Is het hele Valentijn gebeuren commercieel en van de laatste tijd of zit er meer achter. Een echte Valentijnsdag fan ben ik niet. Maar je bent juffrouw Raadgever of je bent het niet. Nieuwsgierig geworden door alle mogelijke verhalen die rondom Valentijn verteld worden, kruip ik achter mijn PC om er achter te komen wat nu het meest voor de hand liggende verhaal is. En dan word ik geconfronteerd met verschillende informatie. Dus lijkt het me het beste om wat gegevens op een rijtje te zetten en te combineren.
Denk er om! De waarheid? Ik weet het niet! Wat ik ervan moet geloven? Lezend vind ik de verhalen wel heel aannemelijk, de waarheid of niet. Het zijn interessante verhalen. Alleen de liefde met rode bloemen, rode harten en geheimzinnige kaarten, die liefde die ik zoek? In deze verhalen nog niet te vinden! Dus laat de rest maar doorkomen.
Combinatie van tradities
Verschillende historicus menen te weten dat het een combinatie van tradities uit allerlei achtergronden is. Op de vraag waar Valentijnsdag nu precies vandaan komt blijkt geen duidelijk antwoord te vinden te zijn. Wel zou Paus St. Glasius I de veertiende februari van het jaar vierhonderdzesennegentig als de dag van de Heilige Valentinus hebben uit geroepen. Dat was de sterfdag van priester/bisschop Valentijn.
Er gaat een verhaal, maar er is geen bewijs, dat Valentijn een Romeinse priester was die werd omgebracht tijdens de Christenvervolging in en rond tweehonderdachtenzestig en tweehonderdzeventig. Valentijn weigerde zijn geloof op te geven. Ook zou hij het niet eens geweest zijn met, een overigens onbekende wet van de Keizer, die het verbood jonge mannen te trouwen. De Keizer had ze namelijk nodig om zijn leger te versterken.
Valentijn vond het waanzin dat de Keizer dacht dat getrouwde jongemannen minder goede soldaten zouden zijn. Dus in het geheim trouwde de priester, de jonge mannen en vrouwen wel. Valentijn zou zelfs geprobeerd hebben de Keizer Claudius II Gothicus te bekeren. Op de afbeeldingen van hem staat het zwaard waarmee hij werd onthoofd. Later werd Valentijn gezien als een martelaar en is heilig verklaard. Want het verhaal gaat dat vlak voor zijn executie hij de blinde dochter van de cipier zou hebben genezen. Hij voldeed dus aan de Vaticaanse regel; alleen iemand die een wonder verricht kan heilig verklaard worden. Tja, waar of niet. En of deze Valentinus dé Valentijn is weet men niet zeker.
Eeuwig trouw
En nu vraag je je misschien af: waarom is het een dag waarop geliefden of mogelijke geliefden elkaar extra aandacht geven met allerlei attenties. Er is een verhaal wat verteld dat de mogelijkheid bestaat dat Valentijn de bisschop was die met veel passie de verzorger was van de bloementuin van het klooster. Veel, vooral jonge paartjes kwamen de tuinen bekijken en werden door de bisschop verrast met een mooie bloem als symbool voor hun liefde. Zijn graf werd later door aanstaande paartjes bezocht om zo een zegen te krijgen voor hun voorgenomen huwelijk. Vaak beloofden de paren rondom het graf elkaar eeuwig trouw. Juist die belofte op die plek en op zijn sterfdag zou hun huwelijk zegenen.
Een heel andere verklaring komt uit de 14e eeuw. Valentijnsdag werd toen door verschillende romantische dichters verbonden met vogels en geliefden en het kiezen van partners. Waarom is even eens als de uitleg over Valentinus een raadsel. De dichter Goeoffrey Chaucer schreef toen een zeer lang gedicht dat heet: Parliament of Fowls; vrij vertaald: ” Parlement van de kippen”. Hij schreef na een lange verhandeling over de liefde: Want dit was op st. Valentijnsdag dat de vogels hun keuze maakten. Hij doelde op de keuze in de liefde. Toen werd Valentijnsdag meer en meer de feestdag voor liefde en romantiek. En groeide uit tot zoals het tegenwoordig gevierd wordt.
Met als hoofdpunt de anonieme liefde. Rond negentienhonderdnegentig steeds meer een commercieel succes. Ja. Wie wil nu niet eens iemand verrassen of verrast worden. Je kunt het zo gek maken als je het zelf wilt. Niet iedereen is een ‘Valentijnsdag fan’ veel mensen vinden het een te commercieel gebeuren en doen er verder niets mee. Ook goed.
Met vriendelijke groeten juffrouw Raadgever
