Het was afgelopen zaterdag een mooie dag voor een herfstmarkt. De regen gooide eventjes roet in het eten maar het werd al snel weer droog.
Ondernemersvereniging Renkum-Centrum had dus een mooie dag uitgekozen om de Herfstmarkt te organiseren. De Jalafusi Big Band speelde op het pleintje en de mensen op terrassen, bankjes en stoelen voor de winkels vermaakten zich prima. Er hing een gezellige, ontspannen sfeer.
De diverse kramen die links en rechts aan de Dorpsstraat opgesteld stonden waren niet allemaal in herfstsfeer, maar velen hadden hun best gedaan om er een herfsttintje aan te geven. Een deel van de kramen was door de winkeliers zelf verzorgd, maar er waren ook mensen van buitenaf die een kraam hadden ingericht.
Zo had de slager lekkere worsten in zijn kraam, werden er pompoenen verkocht, zowel eetbare als voor de sier. Het snoepwinkeltje had een leuke herfstkraam voorzien van echte Italiaanse nougat met walnoten. De Wereldwinkel had een collectie kunstig gemaakte dieren mee naar buiten genomen: Dierendag, ook dat hoort bij de herfst.
De RK kerk die tegen de kerst altijdprachtige kerststukjesverkoopt, liet zien dat herfststukken voor hen ook geen probleem zijn. Een kalebas in de vorm van een zwaan was een echte aandachtstrekker. Het koffiewinkeltje presenteerde een grote collectie ambachtelijke fudge, heerlijk en in zoveel smaken verkrijgbaar dat het moeilijk kiezen was welk stukje je wilde proeven.
De Renkums Molen ontbrak ook niet; Renkumse pannenkoekenmeel, Renkumse Molenkoekenmeel of kruidenkoekmeel, uiteraard ook Renkums. Een hele kraam vol kruiden en thee. De kraamhouder vertelde goede zaken gedaan te hebben. Hij maakte alles zelf en het rook allemaal vers en kruidig.
Het meest in het oog springend en beslist het meest populaire was de kleine kinderboerderij die voor verpleeghuis De Rijnhof stond. Dat was heus niet alleen voor de kinderen zo. Bewoners van de Rijnhof zaten gezellig buiten in de zon en één van hen had een overmaatse, mooie sierkip op de rolstoel zitten. Rustig. Alsof de rolstoel zijn dagelijkse vervoersmiddel was.
De dieren zijn van boer Wim van Dijk uit Rhenen die met zijn dieren ook verzorgingstehuizen, scholen en kinderdagverblijven bezoekt. Hij had lieve, zachte konijnen meegenomen, zelfs kleintjes die allemaal op elkaar leken. Een paar, wat meer ruwharige, cavia's, een geitje, diverse sierkippen, vogels zoals duiven en een Hollandse Kuifhoen.
De Kuifhoen vond het blijkbaar geweldig, hij (of zij) bleef nauwelijk stilzitten en trippelde vrolijk tussen de kippen en konijnen door om een spierwit konijn te knuffelen, die dat ogenschijnlijk ook prima vond. Een witte duif vond iedereen wel heel lief en ging gewoon op je schouder of hand zitten, of je dat nou leuk vond of niet.
Een klein dametje wilde het konijntje dat ze al minutenlang aan het aaien en knuffelen was, niet meer laten gaan. Haar moeder somde het aantal dieren op wat er thuis al rondliep. Dat maakte op ons meer indruk dan op de kleine meid.
Toen boer Wim vertelde dat het konijntje toch echt met zijn broers en zusjes mee naar huis wilde, liet ze het een beetje pruilend uit haar handen pakken: nou...vooruit dan maar...