Pas op voor de gevaren van berenklauw. Deze plant staat nu volop in bloei en kan na aanraking brandwonden veroorzaken bij mens en dier.
De gewone berenklauw komt van nature in Europa voor. Het is een 90 -150 cm hoge, vaste plant, die veel langs dijken en wegen voorkomt. Berenklauw is een forse plant met gevaarlijk scherpe bladpunten. Op de bladeren staan haartjes die de huid sterk irriteren.
De gewone berenklauw komt vooral voor op vochtige grond zowel in de volle zon als in halfschaduw en groeit op grasland, in bossen en in onkruidvegetaties. De plant bevat etherische olie met furocoumarinen, die onder invloed van licht op de huid ontstekingen kan veroorzaken.
Het sap uit deze plant kan voor ernstige huidirritatie zorgen. Als de verwonding blootgesteld wordt aan zonlicht, vindt er een fototoxisch proces plaats, wat rode jeukende vlekken, gevolgd door zwelling en blaarvorming veroorzaakt. Het letsel kan eruit zien als een verbranding van de huid en houdt ongeveer 2 weken aan. Het sap uit de haartjes kan bij contact met de ogen zelfs permanente blindheid veroorzaken.
(lees verder na de video)
In Nederland zijn echter twee soorten berenklauw: de reuzen berenklauw en de gewone berenklauw. De reuzenberenklauw kan vier meter hoog worden. De stengel kan 10 cm dik worden en is rood gevlekt. Ze heeft enorme bladeren van één tot anderhalve meter lang. De bladeren zijn grof gezaagd, behaard en diep ingesneden. De plant bloeit in de periode vanaf juli tot diep in de herfst met witte bloemschermen, zo groot als een paraplu. De reuzenberenklauw is niet giftig, wel schadelijk.