Misschien heb je er wel naar uitgekeken of is het je ontgaan. Het was de week van de huishoudbeurs. Al jaren in februari een uitje voor heel veel vrouwen.
Door juffrouw Raadgever
Als ik zo even mijn oren te luisteren leg kom ik er al snel achter dat niet iedereen van harte naar dit ‘festijn’ uitkijkt. Nee, ik hoor heel veel redenen om vooral niet te gaan. Zeker niet de eerste dag. Welke? Nou één is dat het heel, heel druk gaat worden. Je kunt nergens bij. Twee, er zal een ‘graai’ cultuur zijn. En drie als je niet uitkijkt sjouw je je de hele dag kapot met een zware tas. Dus we zijn gewaarschuwd. En het is er druk. Ja, vreselijk druk. Vrouwen, vrouwen en nog eens vrouwen.
Ook een aantal mannen maar die zijn duidelijk in de minderheid. Aan het begin van de dag hebben bussen uit het hele land hun passagiers voor het gebouw uit laten stappen. Ook uit de parkeerplaatsruimten onder het gebouw lopen lange rijen richting de ingang. Het is een kleurrijke rij. Allemaal voorzien van de meest uiteenlopende roltassen. Allemaal roltassen waar je, je benen over breekt omdat ze op elk onbewaakt moment voor je benen geduwd worden.
Opletten dus. Zeker weten dat die tas, onmisbaar op de beurs, thuis in een kast verdwijnt tot later orde. Het is een oma tas volgens de jongste generatie. Ze heeft gelijk. Hooguit op de markt zie je ze weer verschijnen.
Drie generaties
Oma, dochter en kleindochter. Ook wij zijn deze eerste zaterdag van het beursfestijn op pad gegaan. Gezellig met zijn drieën. Vol verwachting. Vooral de jongste heeft zich al maanden lang ingelezen op de site van de huishoudbeurs. Datum, tijd, adres en acties zijn door haar via onze persoonlijke huishoudbeursapp rond gestuurd zodat ook wij van alles op de hoogte zijn.
In de kofferbak van de auto liggen de twee roltassen. We zijn immers gewaarschuwd. Ook de zakjes met gespaarde batterijen keurig voorzien van naam, adres en telefoonnummer zitten in de tas. Ja ook wij doen mee met de inzamelingsactie. En natuurlijk ook omdat er een prijs mee te winnen valt. Je weet maar nooit. Stel je voor. Het lijstje met de nummers van de stands en kleuren van de hallen waar we beslist even willen kijken vergelijken we bij de ingang met de plattegrond.
Wij zijn goed voorbereid. En het werkt. We vinden wat we zoeken en als het eenmaal middag is zijn we echt aan een verlate lunch toe. Bij de foodtrucks vinden we een plekje en kunnen zo de vermoeide benen even rust gunnen. En als je denkt dat de beurs bezoekende dames keurig in de rij op hun beurt wachten dan heb je het mis.
Je moet je plaatsje in de rij bij de foodtrucks met hand en tand verdedigen anders gaat je bestelde broodje kroket zo over naar handen die nog lang niet aan de beurt zijn. Weer opletten geblazen dus. Zo jammer. Dames er is genoeg en heb even geduld. Waar komt die haast toch vandaan. Jullie zijn toch ook uit. Geniet ervan.
Dagje uit
Voor ons waren er geen hoogstaande nieuwtjes te vinden. Wij hebben ons verbaasd over wat er allemaal uit de kast getrokken wordt om iets aan de man te brengen. Met een hoge prijs als inzet kun je altijd iets voor de helft aanbieden. En dan nog. Ook de verbazing dat wij aan het begin van de dag, volgens zeggen, de laatste drie zo felbegeerde lippentassen kregen. Een goed oplettende dochter en kleindochter kwamen er achter dat rond halfzes nog steeds de laatste drie verkocht werden.
Dat noemen ze verkoop trucjes. Wat de acties betreft. Voor ons geen volle tassen. Het was zestien jaar geleden dat we dit uitje ook gemaakt hebben. Toen met zijn tweeën. Het meisje wat nu ook de ervaring van de huishoudbeurs heeft mogen beleven was er toen wel bij maar nog onzichtbaar. Het was leuk om het weer eens mee te maken en de jongste te laten zien wat er allemaal gebeurd op de huishoudbeurs.
Wij hebben het samen super gezellig gehad. Maar of de huishoudbeurs daar nu aan bijgedragen heeft daar ben ik niet zo zeker van. Moe zijn we naar huis vertrokken en hebben onderweg nog heerlijk gegeten en na gekletst. Als je ons vraagt; hoe was jullie huishoudbeursuitje dan komen wij tot de conclusie dat het super gezellig en heel druk was. Het gezellige hebben we zelf gemaakt dat dan weer wel. Maar natuurlijk is het voor herhaling vatbaar.
Blijft voor ons alleen nu nog over de herinnering en de spanning over de uitslag van de batterijen inzameling. Twee tegen één dat we er niets meer over horen.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
