Manon Mahieu kreeg vijf jaar geleden
kanker,
borstkanker Triple negatief om precies te zijn, nu gaat het weer goed met haar en gaat ze een belofte aan zichzelf inlossen:
Eén keer hardlopend de Alpe d'Huez op.
Geen opgever
De sympathieke Manon is niet iemand die snel opgeeft. De diagnose kanker was vreselijk maar ze nam zich gewoon voor om te overleven en dat deed ze. Makkelijk was het niet, maar gelukkig bleek de kanker niet uitgezaaid en dat scheelde alles, ook deed de chemo zijn werk. Na een borstreconstructie, waarbij vet uit haar buik in haar borst geplaatst is, voelt ze zich weer prima.
"Die borst én buik operatie was heel zwaar, die operatie duurde 8 uur! Als je daar bij nadenkt denk je, tjonge zeg, dat is echt lang maar ik ben zo blij met het resultaat!"
Soms vindt ze het moeilijk te denken dat ook zij kanker kreeg. "Het is soms nog net alsof het mij niet overkwam. Alsof ik van een afstandje naar mijzelf kijk en denk: wat akelig voor haar. Maar ik had toch echt kanker. Iets waarvan je vaak denkt: dat overkomt mij niet, maar het overkwam me wel."
Ze noemt specifiek borstkanker Triple Negatief. "Ik wil dat mensen weten dat simpel borstkanker niet bestaat, er zijn zoveel verschillende vormen!" Het is inmiddels vijf jaar geleden dat Manon de diagnose kreeg.
Alpe d’HuZes
Alpe d’HuZes is een actie waarbij deelnemers hardlopend, wandelend of fietsend onder het motto ’opgeven is geen optie’ op een dag tot maximaal zes keer de legendarische Alpe d’Huez beklimmen om zo veel mogelijk geld in te zamelen in de strijd tegen kanker.
Met de opbrengsten wordt wetenschappelijk onderzoek naar kanker ondersteund, met als doel de ziekte onder controle te krijgen, zodat er in de toekomst niemand meer doodgaat aan kanker. Dit jaar wordt de actie 7 juni gehouden.
Heuvel op, heuvel af
Harlopen heeft Manon altijd gedaan. Ook tijdens haar ziekte bleef ze lopen, al deed ze dat toen wel langzamer. "Maar toen het weer ging, ben ik weer gaan hardlopen." Ze beschrijft de rondjes die ze in de omgeving loopt, zoveel mogelijk heuvels zoekt ze uit want de Alpe d'Huez stijgt tussen de 8 en 11%.
Best pittig dus.
"Ik ga één keer omhoog" zegt ze, "Dat vind ik genoeg en ik loop alleen. Misschien kom ik wel iemand tegen om samen te lopen, maar dat zie ik daar wel." Haar steun en toeverlaat, echtgenoot Wim gaat mee. Aanstaande zaterdag vertrekken ze om de omgeving vast te verkennen.
"We hopen op tijd te zijn om de colonne van 80 vrachtwagens voor catering en organisatie omhoog te zien gaan naar de top, dat schijnt een hele happening te zijn. Tijdens de klim mag er geen Nederlandse auto naar boven, dus we gaan ook even kijken hoe Wim naar boven komt en misschien kan hij halverwege ook ergens staan."
"Ik ga dit gewoon doen!"
Wim heeft het tijdens haar ziekte natuurlijk ook voor de kiezen gehad. Ze verheugen zich op een week samen in Frankrijk. Fijn dat hij meegaat. En hoewel de kanten van de weg vol schijnen te staan met mensen die de deelnemers aanmoedigen, moet Manon vooral zichzelf motiveren de klim te volbrengen.
13 Kilometer is de klim. Ter voorbereiding liep ze dit jaar de Zeven Heuvelenloop in Nijmegen en de Bergrace in Wageningen, beide liep ze uit.
"Ik ga het de eerste twee kilometer het zwaarst hebben, dat weet ik nu al. Dan denk ik, waar ben ik aan begonnen? Waarom doe ik dit? Maar dan spreek ik mezelf stevig toe. Want ik ga dit gewoon doen!"
Op de pagina van Manon bij de Stichting
Alpe d'HuZes kun je meer lezen over
haar motivatie en kun je haar met
een donatie steunen. Je kunt haar volgen via
haar Facebookpagina .