Afgelopen donderdag werd de informatieavond gehouden om directe buurtbewoners op de hoogte te stellen van de nieuwbouw op het terrein van voormalig Hotel Dreyeroord. Het hotel wordt hiervoor afgebroken en er zal een gastenhuis gebouwd worden voor mensen met dementie.
Bij binnenkomst bleek de informatieavond te zijn veranderd in een inloopavond. Langs de wanden stonden grote borden waarop de plannen afgebeeld waren en de initiatiefnemers van Het Gastenhuis, het toekomstige zorgechtpaar en mensen van Amvast, de bouwer, waren aanwezig. Daar kon men vragen aan stellen en voor iedereen lag er een ‘soort persbericht’ klaar die werd opgesteld voor de avond na de ontstane beroering dat Dreyeroord afgebroken zou worden.
Dreyeroord in onderzoek
De reden dat Dreyeroord moet wijken is omdat het niet voldoet aan het programma van eisen van het Gastenhuis. Kijkend naar die eisen, zal het intensieve onderzoek wat vooraf ging aan het besluit nieuwbouw te plaatsen, vermoedelijk snel afgerond geweest zijn.
Om eer te doen aan de historie van Dreyeroord, is gekeken naar de geschiedenis van het pand. ‘Dreijeroord is in 1947 gebouwd en is in de loop der jaren diverse malen verbouwd. Ook de verschijningsvorm blijkt behoorlijk gewijzigd. Waar het vroeger de uitstraling had van een statig landgoed heeft het nu de uitstraling van een Zwitsers Chalet.’ zo stond er te lezen.
Dit werd geïllustreerd met een overzicht van foto’s van de afgelopen jaren. Met bovenstaand overzicht liet men zien hoe het nieuwe ontwerp gebaseerd zou zijn op hotel Dreyeroord. Op de achter- en zijgevel van het pand dan wellicht, want die worden hier afgebeeld en niet de karakteristieke voorgevel.
Dreyeroord kreeg niet, zoals wordt beweerd, pas na 1930 het ‘chaletachtige uiterlijk’, maar had dat in 1905 al en is zeer vermoedelijk ook zodanig gebouwd. De schets links bovenin is door een toerist in 1890 getekend (van de achterkant) en ziet er hetzelfde uit als in de eerste jaren van 1900.
Nadien is er vooral aangebouwd, uitbreiding van serre’s naar één grote serre en wat het chaletachtige nog meer benadrukte: balkons, dakkapellen en balustrades. Ook werd later een brandtrap bevestigd aan het pand voor de brandveiligheid.
Constructief gesprek…
Eerder die dag was er een constructief gesprek geweest op het gemeentehuis vertelde mevrouw Bambach van Het Gastenhuis. Zodoende zou er gekeken worden of er iets van betekenis terug kon komen uit het huidige gebouw of omliggende terrein. ‘Bijvoorbeeld de luistersteen op het terrein’.
Deze luistersteen maakt deel uit van de Liberation Route Europe, de route van de geallieerden in de laatste fase van WOII. De steen vertelt het verhaal van John Crosson, scherpschutter van de King’s Own Scottish Borderers die als één van de weinigen de gevechten rond ‘The White House’ overleefde. De Engelstaligen konden Dreyeroord niet uitspreken en werd door hen omgedoopt in ‘The White House’.
De luistersteen met nummer L41 zou dus ‘bijvoorbeeld’ kunnen blijven staan en misschien konden ze ook wel ‘The White House’ op het pand laten terugkomen? Maar mevrouw van Bekkum van Amvast beaamde dat er in de ontwerpplannen geen ruimte was iets te laten staan of bewaren. Zeker de voorgevel niet.
Hoewel men sprak over een voorlopig ontwerp en de intentie ‘iets’ te willen bewaren van ‘The White House’, lijken de plannen al lang in kannen en kruiken en mag straks de luistersteen blijven staan ‘om recht te doen aan de historie van Dreyeroord’ maar dan wel op de stoep, buiten het terrein.
