De Renkum Airborne, deel 1, het terrein

Wat een mooie dag was het vandaag tijdens de Renkum Airborne, het weer was perfect, het werd zelfs warm in de middag en er kwam ook nog onverwacht hoog bezoek.

Er was zo veel te doen en te bekijken, vervelen ging je niet lukken. Het was druk op het terrein. Na het horen van het vliegtuig waarin de parachutisten zaten, die eerder over Renkum heen vloog dan verwacht, leek het wel of Renkum en Heelsum leegliepen, allemaal richting Dropzone X.

Het terrein stond vol WO2 voertuigen, Britse, Amerikaanse, Canadese. Overal waren stukjes geschiedenis te zien, een oude typemachine, landkaarten, affiches, patches, kleding. En te koop, hoewel dat veelal nieuw gemaakte replica's waren. Mannen en vrouwen gekleed alsof het de jaren '40 waren.

Er was ook het één en ander te doen. De klimtoren van de Nationale reserve waarin je omhoog kon klimmen, de schminktent om omgetoverd te worden in een gecamoufleerde soldaat, een schiettent, luisteren naar de Pipes&Drums en kijken naar de politie-hondendemonstratie en de modelbouwvliegtuigen van de Warbirds.

Veteraan Sidney Sallis kwam onverwacht bij de Renkum Airborne langs. 93 Jaar maar bij iedere vlag die gehesen werd, stond hij op. Eerst werd de Nederlandse vlag gehesen en het Nederlandse volkslied gespeeld. Daarna de Britse vlag en het Engelse volkslied en als laatste de Airborne vlag waarbij hij ook salueerde.

En met Sidney Sallis stonden alle aanwezigen op, uit respect voor hem, zijn (gevallen) kameraden, uit dankbaarheid en ter herinnering.

Lees ook: De luchtlandingen bij de Renkum Airborne, Dropzone X