Er is geen ontkomen aan, we zitten in de tweede golf. Dat wat we hadden willen voorkomen is niet gelukt.
Het is een teleurstelling dat we opnieuw beland zijn in een situatie waarin we gedwongen thuis zitten en er veel aanvullende maatregelen genomen zijn.
Het lakse gedrag van mensen die de ernst van de situatie niet begrijpen verbaast mij dagelijks. Hoe komt het toch dat mensen zo de regels aan hun laars lappen. Roepen dat het een nazi staat wordt en ga zo maar verder.
Het goede voorbeeld. Tja, dat is wel een dingetje hè?! Wat is dat? Ministers die regelmatig het beleid wat ze uitdragen aan hun laars lappen. En ja zelfs de koning was het spoor even bijster. Het is lastig. En niet te vergeten hè; het blijven mensen. Om met Maxima te spreken; het was een ‘beetje’ dom.
In zo’n hoge bazenfunctie sta je altijd in de kijker en mag je best even goed nadenken over wat je doet. Maar eigenlijk geldt dat voor ons allemaal. De buurman of vrouw gaapt en loert. Ze spreekt je nog net niet op je gedrag aan.
Op social media gebeurt dit wel. En het is keihard. Er wordt geen blad voor de mond genomen. Sommige opmerkingen gaan echt te ver, zijn ronduit grof en hatelijk. Waar is het allemaal voor nodig vraag je je af.
Mensen denken vaak dat ze op social media overal mee wegkomen. Ze alles kunnen zeggen wat ze willen. En dat gaat soms de perken te buiten. Van hatelijkheden tot aan doodswensen komen voorbij. Absurd gedrag.
Dit gedrag is onacceptabel en uiten mensen alleen als ze denken onzichtbaar te zijn of onherkenbaar. Het zijn dus ‘normale’ mensen die bij jou en mij in de straat wonen. Die zich online laten gaan en totaal over de zeik gaan.
Stop daarmee en richt je energie op de mensen bij je in de straat. Kijk eens om naar die eenzame buurman of vrouw. Wees sociaal in plaats van een asociale zak online.
Eenzaamheid en frustratie. Op zijn tijd lopen we hier allemaal tegen aan. Corona maakt het allemaal erger. De maatschappij stopt. Horeca dicht, inkomensverlies, armoede en wat gaat er nog meer komen. We weten het niet.
Wat ik wel weet is dat veel mensen gefrustreerd en eenzaam zijn. Er is ook veel verdriet, angst en ook woede. Sommige mensen zijn wanhopig, geen inkomen meer en overheidsvergoedingen waar je net niet voor in aanmerking komt. Waardeloos is het.
Kijk eens om je heen waar jij een bijdrage kunt zijn. Geef mensen een belletje, stuur ze een kaartje. Weet je dat iemand t water aan de lippen heeft staan, geef ze je hulp. Help een ander door te vragen of je iets voor ze kan doen. Ze zullen er blij mee zijn.
‘Zorg voor elkaar, dan komen we de komende periode ook wel weer door.’