A wake-up call of in het Nederlands: even wakker schudden!?

Foto: Ede.Nieuws

Ze heeft gelijk, je moet goed voorbereid op pad gaan en niet wachten tot je letterlijk met de brokken komt te zitten.

Door Juffrouw Raadgever

“Wat een noodweer,” zegt ze als ik bij haar in de auto stap. Samen gaan we vanavond op stap. Als ik naast haar schuif merk ik dat mijn jas veel natter is dan ik eigenlijk wil. Ik maak de bekleding van de auto helemaal nat. Onmiddellijk beslaan ook de ramen. “Geeft niet,” zegt ze en drukt een knopje op het dashboard in. De blower begint hard te blazen. Een lauw warme lucht verspreidt zich over de ramen.

We moeten even wachten tot er weer goed zicht is. Dan drukt ze het gaspedaal in en rijden we weg. Ze verzucht: ”Eigenlijk heb ik helemaal geen hekel aan de herfst. De wind die door de straten blaast en al die dwarrelende gekleurde bladeren. Het is een prachtig gezicht. Ja, je hebt er wel wat werk van maar dat neem ik op de koop toe. Daar is de bladblazer weer goed voor. Je kent het lawaai-ding wel. Wil je ruzie met je buren dan moet je hem, net als ik vanmiddag, zo rond het middaguur gaan gebruiken. Wedden dat ze het niet echt kunnen waarderen? Mij werd tenminste vriendelijk gevraagd dit even een uurtje uit te stellen. Net tijdens hun middagslaapje vonden ze niet zo’n goed uitgekozen moment.”

Ze grinnikt. ”Laat ik daar nu vandaag helemaal niet bij stil gestaan hebben. Voor mij kwam het net zo uit. De berg werd wel heel hoog en het had vanmorgen niet geregend. Dus aan de slag. Nee dus! Wel goed trouwens dat ze het even zeggen. Voor mij maakt het niet uit. Als het maar niet weer gaat regenen in die tussentijd. Het liefst zou ik dat bladerendek willen laten liggen maar met de regen erop wordt het een gladde natte boel. En trouwens het wordt van je verwacht dat je je eigen straatje schoon houdt. Ik geloof zelfs dat het verplicht is.”

Dan wordt het ineens stil naast me. Ik kijk even opzij naar het gezicht van mijn chauffeur. Dan waag ik het om te vragen. ”Alles goed verder?” Ze trekt haar schouders op maar zegt niets.

Dus ik vraag door. “Volgens mij zit het je veel meer dwars dan je zegt. Trek het je niet aan, joh. Sommige mensen staan direct klaar met commentaar als iets niet gaat zoals ze zelf bedacht hebben. Een beetje geven en nemen mag je best van elkaar verwachten hoor.” Nu knikt ze. “Je hebt gelijk. Maar ik kan er niet zo goed tegen dat ze het moeten zeggen. Dat ik er helemaal niet bij stil gestaan heb dat die luitjes even een tukje gingen doen tussen de middag. Ik vind dat zo stom van mezelf. Deze terechtwijzing vergeet ik niet zo snel. Daar kun je op rekenen.

Beslagen

“Het lijkt erop dat ik eerst even op mijn vingers getikt moet worden om ‘wakker’ te worden. Zoals die keer dat ik te snel wegreed met nog beslagen ruiten. Dat was ook geen goed idee. Net de straat uit, rij ik zo pardoes achter op mijn voorganger. Die was gestopt om een voetganger over te laten steken. Ik had hem dus door mijn beslagen ruiten niet gezien. Gelukkig geen grote schade. Maar het was een fikse waarschuwing. Vooral nu het straks ook weer gaat vriezen. Geloof maar van mij dat ik ruim de tijd ga nemen om de ruiten helder te krijgen. Dan maar wat eerder van huis. Ik moet er niet aan denken dat ik een ongeluk veroorzaak omdat ik te beroerd geweest ben om even de ruiten schoon te maken.”

Dan wordt het weer stil naast me. We luisteren naar het zoeven van de ruitenwissers over de voorruit. De radio staat zachtjes aan. In gedachten bekijk ik de achterbak van mijn auto. Als het goed is moet daar nog een set ruitencleaner en antivriesruitenspray compleet met ijskrabber en zo’n condensdoekje liggen. Morgen maar even controleren. Ze heeft gelijk, je moet goed voorbereid op pad gaan en niet wachten tot je letterlijk met de brokken komt te zitten. Het is wel zo handig om ze maar vast voorin de vakjes te leggen samen met een zonnebril. Die laagstaande zon is namelijk ook niet echt goed voor je ogen.

Als ik haar zeg morgen mijn auto ook maar even najaar- en winterklaar te maken kijkt ze me aan. “Doel bereikt, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Wij tweeën dus.”

Iets om over na te denken toch. Goed op tijd op pad. Dan is haasten niet nodig. Inmiddels zijn wij veilig en wel aangekomen op de bestemming. Ik wens jullie heel veel veilige kilometers ook tijdens slecht weer.

Met vriendelijke groet,

Juffrouw Raadgever

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen