Renkum Downhill was een schot in de roos

Er was in de omtrek geen groene zeep meer verkrijgbaar. Ook luchtbedden en banden waren niet meer te vinden en wie zich afvroeg hoe dat kwam, was zaterdag zeker niet in Renkum.

De hele ochtend waren ze bezig geweest,Gé WillemsenenErik Kuijtmet hulp van hun echtgenoten, kinderen en vrijwilligers, die minimaal net zo enthousiast waren als zijzelf. Spannend, zou het wat gaan worden?

Honderd keer

De vrees was ongegrond, De rij bovenaan de bult ging de hele middag niet weg, werd soms wat langer en verkortte dan weer iets. Maar in de zes uur die gegleden kon worden, was er niet één moment, dat er niemand stond. Sommigen gingen een paar keer naar beneden. Maar er waren er een aantal, die moeten wel honderd keer naar beneden zijn gekomen.

Ze gingen met boten, met volle bemanning van soms wel 6 'zeilers', luchtbedden, alleen, met zijn twee of hoeveel er maar op pasten, banden in alle kleuren. We hebben opblaasbare krokodillen gezien en dolfijnen die door de plas water die onderaan de bult ontstond spetterden.

Leuk? Het was superleuk! Ook als je niet meedeed was het leuk. Gierend, gillend, joelend maar vooral breeduit lachend kwamen ze naar beneden. Een genot om te zien en rondom de kuil zaten de hele middag toeschouwers die er precies hetzelfde over dachten. Want ook zij hadden een brede lach op het gezicht

Alles was er

De organisatie was geweldig, er miste niks: er was te drinken voor een kleine prijs, er was muziek, zelfs de Renkumse Muziekvereniging Eendracht kwam spelen, de EHBO was aanwezig, banden en luchtbedden te koop voor ook een vriendelijke prijs en ze werden meteen even voor je opgeblazen.

Vrijwilligers die je bovenaan de bult hielpen naar beneden te duwen, weer anderen om je onderaan weer op de benen te helpen en water en groene zeep genoeg. En als het moest, schoon water om de zeep uit de ogen te spoelen.

We hebben veel mensen gesproken, van jong tot oud, we kregen er zelfs berichten over toegestuurd. Geen wanklank gehoord.

Geweldig hoe met minimale middelen zo'n maximaal plezier is bereikt. Hier gaat nog lang over nagepraat worden of zoals één van de vrijwilligers ons zei: "Dit onthouden ze hun hele leven!"

Gé, Eric en alle vrijwilligers, namens de mensen die jullie een onvergetelijke dag hebben bezorgd:

BEDANKT! Volgend jaar weer?!