Ingezonden: Gemeente Renkum onnodig in de verkoop!
"Het is op zijn zachtst gezegd hoogst merkwaardig, dat je het ene jaar de raad voorhoudt, dat de gemeente Renkum zelfstandig moet blijven en een jaar later met het grootste gemak durft te stellen, dat de gemeente Renkum op moet houden te bestaan. Een visie is niet zomaar inwisselbaar! Hoe ongeloofwaardig maakt dit College zich?"
Ingezonden: Een wanhopige oproep voor mijn zusje
Jeroen maakt zich ernstig zorgen om zijn lieve zusje die verdrinkt in het zorgsysteem, ondanks al haar psychische leed wordt zij maar niet goed geholpen en voor haar, hoeft het eigenlijk niet meer. Maar iemand moet zijn zusje toch kunnen helpen?
Ingezonden: Waarom de gemeenteraad van Renkum tegen het bouwen van een huis aan de Hartenseweg nr 7 is
Podium/Ingezonden
Op de plek die aangeduid wordt met Hartenseweg 7 staat nu een schuur. Daar wil men een woning van maken. In termen van ruimtelijke ordening heet dat een functiewijziging: er staat al een gebouw, alleen het gebruik wordt anders. Nu is het niet zo dat overal in Nederland, waar legaal schuren staan, deze opeens in woningen kunnen worden veranderd. En zeker niet in dit gebied
Zaailingen van berk uit Het Nationale Park De Hoge Veluwe krijgen tweede leven
Natuur
Normaliter worden bomen en struiken afgenomen bij boomkwekers. Er is echter een andere, voor de hand liggende maar weinig gebruikte bron voor plantgoed; de natuur. Meer Bomen Nu verzamelt de overdaad aan jonge struiken en bomen in natuurgebieden zoals De Hoge Veluwe, en plant die op andere plekken terug
D66 Renkum: Vijftig tinten grijs in Renkum
Politiek
D66 Renkum vindt dat de wethouder en de gemeenteraad moeten stoppen met het als vanzelfsprekend bouwen voor vermogende ouderen. De grenzen van pappen en nathouden zijn inmiddels ruimschoots gepasseerd en dit blijven volhouden zorgt ervoor dat de woningmarkt in de gemeente kapot wordt gemaakt
Opinie Missiehuis Vrijland
Podium/Ingezonden
De kloosterverzorging van de missionarissen in Missiehuis Vrijland verdwijnt steeds meer, via een zorgorganisatie worden nu kamers verhuurd, niet onder de 2000 euro. Oud-medewerker Ronald snapt daar helemaal niets van
Meer podium/ingezonden
Kleurend blad in de herfst
Maar ondanks mijn, zeg maar najaarsblues, geniet ik toch met volle teugen. Van de grote verscheidenheid aan paddenstoelen in alle soorten en maten, overheerlijke kastanjes en ‘last but not least’ die prachtige kleuren in het bos. Het hele palet aan geel, oranje, rood en bruin blad hangt uitbundig om aandacht te vragen in de bomen. En die kleurenpracht is er niet om ons te plezieren of mij door mijn het-is-weer-vallende-blaadjes-tijd periode heen te slepen
Ingestuurd: Schijn en wezen in de Renkumse politiek
In het januarinummer van Vrij Nederland stond een uitgebreid artikel van twee onderzoeksjournalisten over de gang van zaken rondom nieuwbouwprojecten in Nederland. Hun conclusie was dat bij de totstandkoming van die projecten informele processen, lobbywerk en netwerken van belanghebbenden een beslissende rol spelen en dat inwoners geen werkelijke inspraak hebben en buitenspel worden gezet
De Laatste Levensfase: “Je kind gaat niet dood. Daar denk je niet over na. Dat is zo onnatuurlijk”
Haar wereld stortte volledig in toen ze in de nacht van 11 mei hoorde dat haar zoon een van de vijf omgekomen surfers was. Haar enige focus in dat moment was de avond halen. Ze gaf zichzelf taakjes, om zo zichzelf staande te houden. “Ik heb alle kleding van Max gewassen en gestreken. Dat was volkomen onnodig, maar in dat moment vond ik dat heel zinvol. Toen ben ik de schuur gaan opknappen, waar ik al zijn spullen heb neergezet. Vervolgens zat ik met mijn handen in het haar. Wat nu?”
“We moeten vluchtelingen een menswaardig bestaan bieden waarin ze zich kunnen ontplooien door zinvolle en gewenste bezigheden”
Ben houdt zich bezig met toegepaste neurowetenschappen en schreef onlangs het boek ‘Oorlog en brein – Over de invloed van rampspoed op onze hersenen’. Hij wil laten zien dat we getraumatiseerde vluchtelingen, slachtoffers en oorlogsveteranen niet moeten bestempelen als ‘ziek’ of ‘gestoord’ in medische of psychiatrische zin, maar altijd moeten beschouwen vanuit de bredere context waarin zij hebben moeten verkeren. Met zijn boek geeft hij een andere blik op oorlogsvluchtelingen
De laatste levensfase: “Mijn werk hangt van bijzondere mensen aan elkaar”
"Je kan echt iets betekenen in die laatste levensfase. Het leuke is: het heeft veel overlap met verloskunde. Dat vond ik wel een verrassing. Het is een intensieve manier van zorgen. Als iemand net bevallen is, bevind je je in een soort bubbel. Je komt niet verder dan die baby. Als iemand stervende is, dan kan je niet verder kijken dan alleen maar die persoon. Dan zit je ook in een soort waas. Het is echt vergelijkbaar, de kraamtijd en de laatste levensfase. In beide gevallen wil je dat het goed gaat. In het geval van de stervende wil je dat iemand in harmonie sterft met al zijn geliefden om zich heen en in zijn eigen bed.”
De Laatste Levensfase: “Mensen vragen of ik een bucketlist heb. Dat heb ik altijd bespottelijk gevonden”
Ben blijkt galwegkanker te hebben, een ingewikkelde en unieke vorm van kanker, waardoor het zomaar kan zijn dat hij nog maar twee tot zes maanden te leven heeft. “Eind van het jaar is mijn verjaardag. Die haal ik misschien niet meer.” In de rubriek De Laatste Levensfase: Ben Verleg
GroenLinks Renkum kiest top 8 kandidatenlijst gemeenteraadsverkiezingen
GroenLinks Renkum gaat voor vijf raadszetels in maart 2022. Het motto voor de komende vier jaar is Groen, Gezond, Gelukkig
De Laatste Levensfase: “Ik merk dat we niet zijn ingesteld op jonge mensen die komen te overlijden”
Richard werkt als rouw – en uitvaartspecialist en komt hij bij jonge gezinnen thuis, waar een van de ouders terminaal ziek is. “Ik begeleid 2 à 3 gezinnen per maand. Ik ben intensief bij ze betrokken. Het begint met het vangen van verhalen van de kinderen die ze al hebben over de dood en sterven om vanuit daar verder te praten. Ik kijk dan ook wat er klopt van die verhalen en wat niet, wat ontbreekt er nog. Daar zit een stukje voorbereiding en educatie bij. Ik werk toe naar het definitieve afscheid. Ik ben veel bij de gezinnen thuis en doe praktisch dingen."
De Laatste Levensfase: “Niemand wil rekening houden met de zwarte kant van het leven en dat het leven eindig is”
“Langzaamaan is de dood wat meer bespreekbaar geworden, maar de periode ervoor, daar is nog te weinig aandacht voor.” In de rubriek De Laatste Levensfase: begeleider laatste levensfase en initiatiefnemer Stichting Jouw Laatste Levensfase Monique Branse.
De Laatste Levensfase: “Als Wim er straks niet meer is, zal dat een hele gekke ervaring zijn. Dan valt er heel veel weg.”
Niet zo lang geleden belde hij op om te zeggen dat hij euthanasie wilde, maar inmiddels zit hij weer vol met plannen om een bedrijf te starten. In de rubriek De Laatste Levensfase: partner en mantelzorger Hanneke Sprenger. Toen Wim hoorde dat hij de meest snelle vorm van MS heeft, kenden ze elkaar vier jaar. “Het begon met duizeligheid, maar dat kan van alles zijn. Al snel ging het slecht met lopen, hij slingerde over straat. Hij kon nauwelijks meer de trap op en af, maar hij was te goed voor een verpleeghuis."
De Laatste Levensfase: “Op het moment dat ik hoorde dat ik terminaal ziek ben, dacht ik meteen: alles opruimen, alles moet weg”
In de rubriek De Laatste Levensfase: Helen. Na een CT-scan begin augustus in het OLVG-ziekenhuis in Amsterdam hoorde Helen dat ze alvleesklierkanker heeft. “De internist trok een somber gezicht. In het rapport staat dat ik nog 1 tot 3 maanden te leven heb. Gezien mijn opvattingen over het leven stelde mijn huisarts het Joods Hospice Immanuel voor. Ik wil geen euthanasie, maar een natuurlijke dood sterven.”
De Laatste Levensfase: “De uitdaging is niet hoe we moeten sterven, maar hoe te leven”
Het hospice was in eerste instantie bedoeld voor Joodse survivors van de Tweede Wereldoorlog. Sasja wilde graag deze mensen zorg bieden in de meest kwetsbare fase van hun leven. “Die mensen hebben nauwelijks familieleden over en veel trauma’s. Ik wilde ze een omgeving bieden die herkenbaar en veilig is, waardoor ze niet al hun verhalen hoeven te vertellen.” Behalve de survivors, is er ook de tweede generatie. “Daar hoor ik zelf bij. Die hebben net zoveel hulp nodig."
Opiniestuk Riet Goosen: “We moeten het taboe rondom kinderarmoede doorbreken”
Politiek, bedrijven en maatschappelijke organisaties, kom gezamenlijk met een ambitieus actieplan! En zorg dat er een beweging in gang wordt gezet, zodat de juiste hulp gewaarborgd wordt en geen enkel kind in Nederland nog in armoede opgroeit! En als de ergste zorgen zijn weggenomen en de rust in het gezin is wedergekeerd, ga daarna inzetten op preventie. Teken daarom de petitie tegen kinderarmoede
De Laatste Fase: “Wat je doet of wie je bent, doet er niet toe in een hospice”
“Als je een hospice binnenloopt, gaat er iets open, ongeacht wie je bent”, aldus Lyda. “Alle franje en ego’s vallen weg. Wat je doet of wie je bent, doet er niet toe in een hospice. Het gaat om wat er die dag is: een kopje thee, een gesprekje met elkaar. Dat wordt belangrijker. Het leven doet ertoe in een hospice, ook al weten we dat mensen gaan sterven."
Een Nieuw Begin: “Als je thuis iets niet kan krijgen, ga je het ergens anders zoeken”
In deze vierde aflevering is Piet Broenland aan het woord, die van zijn dertiende tot zijn dertigste zware verslavingsproblematiek had en in die periode tien jaar in de gevangenis heeft gezeten voor uiteenlopende straffen. Piet kreeg zijn eerste veroordeling op zijn zeventiende voor een overval. Hij kreeg drie jaar detentie, waarvan twee jaar een justitieel traject met werk en scholing
Een nieuw begin: “De kans op delinquent gedrag is driemaal zo groot bij kinderen van gedetineerden”
In deze derde aflevering is Terry Akins (27) aan het woord. Toen hij 17 was, kwam zijn vader na acht jaar detentie vrij. Een man met wie hij altijd een goede band heeft gehad en die hard heeft gewerkt om het gezin te kunnen onderhouden. Door de detentie van zijn vader is Terry zich bewust geworden van de onzichtbare groep kinderen met een gedetineerde ouder en wat de traumatische gevolgen hiervan kunnen zijn
Een nieuw begin: “Wat ik vooral mis is dat we aan het einde van de dag niet samen de dag kunnen doornemen”
In de tweede aflevering van Een nieuw begin is Dorothe Mano aan het woord; een achterblijver die samen met haar partner Mano een samengesteld gezin heeft dat uit zeven kinderen bestaat, alleen moest bevallen omdat haar partner in de gevangenis zit, geleerd heeft om schijt te hebben aan wat mensen over haar denken en een zoon van bijna 18 heeft die geregeld met justitie te maken krijgt op basis van etnisch profileren
Een nieuw begin: “We moeten onderscheid maken tussen wat iemand doet en wie iemand is”
In deze eerste aflevering is Alexandro Reyes-Rodriguez (32) aan het woord, die naar Alexander de Grote is vernoemd, drie dochters heeft, een boze puber was, de reflectie en liefde van zijn vader heeft gemist en momenteel zijn eerste boek schrijft over hoe je iemand kan bereiken die onbereikbaar is
Afstandsmoeders: "Wat zij hebben meegemaakt, had nooit mogen gebeuren"
In de spotlight: freelancejournalist en schrijfster Christel Don: Vrouwen die niet langer zwijgen over het veelal gedwongen afstand doen van hun kind en de impact die dat tot op de dag van vandaag heeft. “Het was in de jaren zestig en zeventig bijna een trend om aan te sturen op afstand doen als een vrouw ongetrouwd zwanger raakte.”
Jackie: 2020 een jaar vol beperkingen
Veeg corona de deur uit en verwelkom een schoon nieuw jaar. Ging het maar zo gemakkelijk. Helaas zijn de maatregelen nog van pas en zullen dat ook blijven. En we zullen er het beste van moeten maken