In 2015 werd het scheefbloemwitje voor het eerst in ons land gezien en inmiddels is het al een wijd verbreide vlinder. De soort heeft drie generaties per jaar en de eerste daarvan verschijnt op dit moment.
De Vlinderstichting is benieuwd of het scheefbloemwitje zich verder uitbreidt in Nederland en welke waardplanten hier gebruikt worden.
De scheefbloem
Uit Duits onderzoek onderzoek bleek dat de oorspronkelijke scheefbloemwitjes uit de Alpen en Zuid-Frankrijk voornamelijk scheefbloem gebruiken als waardplant. De vlinders die in Duitsland waren gevangen en die zich dus vanuit hun oorspronkelijke leefgebied verspreid hebben, legden hun eitjes juist echter op look zonder look en grote zandkool. De rupsen lijken hier dus minder kieskeurig te zijn en meer verschillende kruisbloemigen te kunnen gebruiken.
José Kok, medewerker bij meetnetten van De Vlinderstichting: “Het scheefbloemwitje lijkt heel erg op de andere koolwitjes. Doordat een vrijwilliger alle koolwitjes in de tuin had gefotografeerd over een langere periode, konden we zien dat de vlinder al veel langer in Nederland aanwezig was dan dat we oorspronkelijk dachten.”
“In ons land zijn de meeste eitjes en rupsen wel op scheefbloem gevonden, maar dit kan komen doordat deze plant in veel tuinen staat en veel mensen met name die plant in de gaten houden. We zijn erg benieuwd of we dit jaar ook voortplanting op andere waardplanten dan scheefbloem kunnen vaststellen.”
Herkenning niet eenvoudig
De herkenning van scheefbloemwitje is niet heel eenvoudig, want hij lijkt sterk op het klein koolwitje. Daarom is het goed om, als dat lukt, steeds een foto van de vlinder mee te sturen als je een waarneming doorgeeft via invoerportalen als Waarneming.nl of Telmee. In dit eerdere Nature Todaybericht vind je meer informatie over de herkenning.
Anthonie Stip, ecoloog bij De Vlinderstichting: “Vorig jaar zag ik in de buurt van ons kantoor een scheefbloemwitje eitjes afzetten. Ik hoop dat ik dit jaar samen met heel veel anderen weer meldingen kan doorgeven!”
Het eitje van het scheefbloemwitje lijkt sprekend op dat van de andere koolwitjes, die ook zowel scheefbloem als look zonder look en grote zandkool als waardplant hebben. Alleen de vondst van een eitje zonder dat te hebben zien afzetten geeft dus geen betrouwbare informatie. De rups van het scheefbloemwitje is wel goed op naam te brengen omdat deze een zwarte kop heeft en het klein koolwitje een groene. Dat geldt echter alleen voor de eerste twee stadia. Na de derde vervelling is de kop ook groen en zijn ze niet meer van de rups van klein koolwitje te onderscheiden.
♦♦♦
- Wil je niets missen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief
- Of blijf op de hoogte via Facebook, Twitter of Instagram
- Lokaal (pers)bericht of evenement insturen? Dat kan via ‘Deel je nieuws’
Renkum.nieuws.nl richt zich op berichtgeving op lokaal niveau. Onze bezoekersaantallen blijven stijgen, wat onder andere goed is voor de zichtbaarheid van onze adverteerders. Wil jij je naamsbekendheid vergroten?
Wij denken graag met je mee om de reclame-euro zo optimaal mogelijk te besteden. Door lokaal te adverteren op Renkum Nieuws tegen een concurrerende prijs! Neem contact op met Dolf Verschuren via de telefoon: 06 – 4025 3846 of via de mail: [email protected].
De redactie is te bereiken via [email protected].
Bron: De Vlinderstichting
