Vanaf het moment dat ze de eerste tonen uit de wonderfoon hoort, begint Miep te stralen, haar ogen worden groot, haar hand gaat omhoog en ze begint op de muziek mee te deinen. Ze vindt het geweldig. "Wat leuk he." zegt ze vrolijk en, "mag ik nu nummer negen draaien?" Gé Willemsen laat het haar zien en na nummer negen, volgt al snel nummer zes, en drie, zeven en vijf. Ze wil alle liedjes horen. Af en toe luistert ze heel stil om dan met een blije blik om haar heen mee te deinen op de muziek. "Een wonderfoon." zegt ze, "Dit is een wonderfoon! Wat leuk he?" Dan vraagt ze aan Astrid: "Waar zijn we hier eigenlijk?"
